‘Een zwervende bergbeklimmer!’ antwoordde ik vroeger steevast als iemand me vroeg wat ik later wilde worden. Dit leverde zonder uitzondering vreemde blikken op, maar als klein meisje hield ik voet bij stuk. Zodra de schooldag voorbij was vermaakte ik me met bomen klimmen in de bossen van Terschelling of zat ik uren over kaarten gebogen. Atlassen waren voor mij boeken vol schatkaarten wiens fijne lijntjes leidden naar avontuur.

In de jaren die volgden studeerde ik Tourism Management aan Stenden Hogeschool, verruilde ik de bomen van Terschelling voor klimmuren en rotswanden en reisde ik Europa rond als buitensportinstructeur. Mensen meenemen op avontuur was voor mij het mooiste werk dat ik kon bedenken, maar een kajakongeluk maakte een vroegtijdig einde aan mijn instructeurcarrière. Tijdens het revalideren stortte ik me op het schrijven en ontdekte ik dat ik, alhoewel niet fysiek, met mijn teksten nog steeds mensen mee kon nemen naar hoge bergen en wilde rivieren.

Ondertussen reis ik als reporter voor Naturescanner naar de mooiste plekken in binnen- en buitenland. Alhoewel ik nog steeds dol ben op mijn thuiseiland Terschelling trekken ruige berglandschappen me het meest. Ik schrijf dan ook het liefst over ongerepte bestemmingen waar de natuur nog de hoofdrol speelt. Met mijn verhalen hoop ik mensen te inspireren de gebaande paden te verlaten en goed voor onze mooie wereld te zorgen. Of dit nu jonge gezinnen zijn,
doorgewinterde avonturiers, of kleine meisjes die later zwervende bergbeklimmers willen worden.